چه افرادی مجاز به نشستن در صندلی های کنار در اضطراری هواپیما نیستند؟ - کلوب فارسی

صندلی های کنار خروج اضطراری هواپیما، جزو صندلی های پرطرفدار به حساب می آیند؛ به خصوص که فضای پای بیشتری دارند و در بعضی موارد، هیچ محدودیتی از نظر فضای پا وجود ندارد و ازاین رو، ارزشمندترین صندلی در کلاس اکونومی محسوب می شوند. ایرلاین ها نیز به خوبی از ارزش این صندلی ها باخبر هستند و در پروازهای بین المللی طولانی، اغلب پول بیشتری برای آن ها دریافت می نمایند.

صندلی های مجاور خروج اضطراری معمولا برای مسافران همیشگی و کسانی رزرو می گردد که مایل به پرداخت پول بیشتر هستند؛ با این حال، حتی این موضوع هم تضمین نمی نماید که این مسافران اجازه نشستن روی آن را پیدا نمایند. در ادامه با این مقاله از خبرنگاران همراه باشید تا از علت چنین تصمیمی بیشتر بدانید.

در صورتی که تابه حال روی صندلی های کنار خروج اضطراری هواپیما نشسته باشید، احتمالا دیده اید که مهمانداران قبل از پرواز، نحوه بازکردن در خروج را برایتان توضیح می دهند. در واقع طبق قانون، مهمانداران قبل از پرواز هواپیما باید برای مسافرانی که کنار خروج اضطراری نشسته اند، این موضوع را توضیح دهند.

با وجودی که دوست نداریم، سوانح هوایی اتفاق بیفتد؛ اما احتمال وقوع آن وجود دارد و در نتیجه مسافری که روی این صندلی ها می نشیند، مسئولیت مهمی بر عهده دارد. سوانح هوایی بی شمار نشان داده اند که عملکرد این مسافران در بازکردن در خروج اضطراری، تا چه مقدار حائز اهمیت است. به همین علت، نهادهای قانون گذار با وضع لیست نسبتا بلندی از محدودیت ها، معین نموده اند که امکان نشستن روی این صندلی ها برای چه کسانی وجود دارد.

به لحاظ فنی، اگر مهمانداران تشخیص دهند که مسافری قادر به بازکردن در خروج نیست، طبق قانون می تواند او را جابه جا کند. مقدار اجرای این محدودیت ها به کادر پرواز بستگی دارد؛ بنابراین اگر در یک پرواز، این محدودیت ها مانع از نشستن روی صندلی کنار خروج اضطراری نشده است، هیچ تضمینی نیست که در پرواز بعدی، مهمانداران چنین اجازه ای به شما بدهند.

محدودیت های نشستن روی صندلی کنار خروج اضطراری

مسافرانی که نمی توانند کنار در خروج اضطراری هواپیما بنشینند، به توضیح زیر هستند:

1. مسافرانی که از نظر حرکتی یا قدرت بدنی مشکل دارند یا در تکان دادن دست و پای خود چالاک نیستند. به این ترتیب، اگر مسافری توانایی یا چابکی بازکردن در خروج اضطراری را نداشته باشد، نمی تواند روی این صندلی بنشیند. در بسیاری از هواپیماها، دریچه خروج اضطراری که کنار بال هواپیما قرار گرفته است، می تواند 18 کیلوگرم وزن داشته باشد و به همین علت بازکردن آن، به قدرت و چابکی احتیاج دارد. در صورتی که مهماندار ببیند، مسافر این ردیف، برای قراردادن وسایل خود در قفسه بالاسری یا برای رسیدن به صندلی خود مشکل دارد، می تواند مانع نشستن او روی صندلی مذکور گردد.

2. مسافری که کمتر از 15 سال سن دارد یا فردی که نمی تواند مسئولیتی را بدون یاری یک فرد بالغ، والدین یا اقوام به اتمام برساند. مهماندار باید سن وسال مسافر را جویا گردد و در صورتی که این صندلی به اشتباه به فردی زیر 15 سال اختصاص یافته است، جای او را تغییر می دهد.

3. مسافری که نتواند دستورالعمل های مورداحتیاج این بخش و تخلیه اضطراری را که به صورت چاپی یا گرافیکی تهیه شده است، مطالعه نموده یا درک کند یا قادر به فهمیدن دستورهای شفاهی کادر پرواز نباشد.

این قانون در آمریکا به این معنی است که مسافران صندلی کنار خروج اضطراری هواپیما باید قادر به درک زبان انگلیسی باشند. در کشورهایی که زبان انگلیسی، زبان رسمی محسوب نمی گردد، مسافران باید زبان آن کشور را بدانند. به طور کلی، مسافران این صندلی ها باید تمام دستورالعمل ها یا دستورهای شفاهی، تصویری و نوشتاری را متوجه شوند. این موضوع یکی از دلایلی است که مهمانداران ملزم به دریافت پاسخ کلامی از مسافران این صندلی ها هستند؛ زیرا به این ترتیب، تشخیص می دهند که آیا مسافر مذکور صحبت هایشان را می فهمد و می تواند به راحتی پاسخ آن ها را بدهد یا خیر.

4. مسافرانی که به علت ضعف بینایی نتوانند بدون لنز چشمی یا عینک، کاری از پیش ببرند. بعلاوه، مسافری که از نظر شنوایی مشکل دارد و بدون سمعک قادر به شنیدن صحبت های مهماندار نیست و او باید دستورالعمل های مربوطه را فریاد بزند. بنابراین، مسافران این صندلی باید از بینایی و شنوایی خوبی برخودار باشند؛ به خصوص که اولین قدم در شرایط اضطراری، رصدکردن شرایط بیرون هواپیما است.

علاوه بر این، مهمانداران هنگام برخاستن و فرود هواپیما، یک سری توصیه شفاهی را به مسافران این صندلی ها گوشزد می نمایند. اگر مسافری قادر به شنیدن این توصیه ها نباشد، متوجه نمی گردد که چه زمانی باید در خروج اضطراری را باز کند. با این حال، طبق بعضی قوانین، مسافرانی که عینک یا سمعک دارند، می توانند روی صندلی کنار خروج اضطراری بنشینند.

5. مسافری که در بیان شفاهی اطلاعات به سایر مسافران، توانایی کافی ندارد. مسافران این صندلی ها در خط مقدم تخلیه اضطراری قرار دارند و ازاین رو، باید بتوانند دستورالعمل ها را به مسافران منتقل نمایند. مهمانداران نیز به همین علت با مسافران صندلی کنار خروج اضطراری صحبت می نمایند تا از توانایی کلامی آن ها مطمئن شوند.

6. مسافری که شرایط یا مسئولیت خاصی دارد؛ برای مثال، فرزند خردسالی دارد و همین موضوع مانع از انجام وظایف در زمان شرایط اضطراری می گردد. اگر هم مسافر مذکور با سایر اعضای خانواده اش سفر می نماید که در جای دیگری از کابین نشسته اند، مهماندار شاید از او بخواهد که روی صندلی دیگری بنشیند؛ چراکه در شرایط اضطراری، مسافران این صندلی باید تمام فکروذکر خود را به فرایند تخلیه معطوف نمایند.

7. مسافرانی که از مسائلی نظیر آسیب دیدگی جسمی، مسائل روحی یا شرایط نامناسب سلامتی رنج می برند، نمی توانند روی صندلی کنار در خروج اضطراری بنشینند.

سایر محدودیت های نشستن روی صندلی کنار خروج اضطراری

علاوه بر محدودیت هایی که ذکر شد، هریک از ایرلاین های جهان نیز بر اساس سناریوهای خاص، محدودیت های دیگری نیز اضافه نموده اند. این سناریوها شامل استفاده از وسایل پزشکی موقت، مسافران بسیار چاق، استفاده از کمربند بلندشونده و سفر با حیوانات خانگی است.

با اینکه مسافران بسیار چاق به صراحت از نشستن روی این صندلی ها منع نشده اند؛ اما اگر مسافری به خاطر سایز بدنی مجبور گردد که زودتر از سایر مسافران سوار هواپیما گردد یا کمربند ایمنی صندلی برایش مقدار نباشد و باید در طول پرواز از کمربند بلندشونده استفاده کند، احتمالا نمی تواند در ردیف صندلی های کنار خروج اضطراری مستقر گردد. این محدودیت به دو علت اجرا می گردد: اول آنکه، ایرلاین ها می خواهند هرگونه مانعی را از سر راه خروج اضطراری بردارند. در واقع، کمربندهای بلندشونده به طور بالقوه با کمربند مسافران کناری گره می خورد، به اشیای نزدیک به آن گیر می نماید یا هنگام تخلیه اضطراری موجب زمین خوردن مسافران می گردد. علاوه بر این، مسافرانی که به یاری دیگران احتیاج دارند یا به خاطر سایز بدن شان مجبور به استفاده از کمربند بلندشونده هستند، نمی توانند تحرک لازم را داشته باشند.

زنان باردار نیز مجاز به نشستن روی صندلی کنار خروج اضطراری نیستند. مسافرانی هم که کپسول اکسیژن همراه خود دارند، به دو علت نمی توانند روی این صندلی ها بنشینند. اول، استفاده از اکسیژن قابل حمل برای مسافران دارای مشکل تنفسی است و از همین جهت، یک شرایط پزشکی تلقی می گردد. دوم، لوله هایی که به این دستگاه متصل است و همین طور خود دستگاه می تواند مانعی برای خروج اضطراری باشد یا فرایند خروج را مختل کند.

مسافرانی که طبق قوانین حمل حیوانات با هواپیما با حیوان خوانگی وارد هواپیما می شوند، نشستن روی صندلی کنار خروج اضطراری برایشان مقدور نیست. تمام حیوانات باید در قفس مخصوص حمل در هواپیما گذاشته شوند؛ این قفس به همراه حیوان باید در تمام طول پرواز، در زیر صندلی جلویی قرار بگیرد و به همین علت می تواند مانع از خروج اضطراری گردد.

در مواردی که از تمام صندلی های پرواز، فقط صندلی های کنار خروج اضطراری، خالی مانده است و مسافر مربوطه شرایط لازم برای نشستن روی صندلی را ندارد، از سوارشدن او به هواپیما جلوگیری می گردد. این یک واقعه ناگوار است؛ هرچند که مهمانداران هیچ استثنایی برای مسافران صندلی های کنار خروج اضطراری قائل نمی شوند. در بیشتر مواقع، یکی از مسافران، صندلی خود را به مسافر مذکور می دهد تا هر دو بتوانند به سفرشان ادامه دهند. با این حال، هیچ قانونی وجود ندارد که از مسافری بخواهد به خاطر رفاه مسافری دیگر، از جای خود بلند گردد.

نکته پایانی

در نهایت، این مهمانداران پرواز هستند که معین می نمایند آیا مسافران، شرایط نشستن روی صندلی کنار خروج اضطراری را دارند یا خیر. طبق قانون، مهمانداران باید بدون هیچ استثنایی، به وظیفه خود در قبال مسافران این صندلی ها عمل نمایند. با اینکه شاید جابه جا کردن این مسافران باعث شرمندگی آن ها گردد؛ اما این موضوع کاملا قانونی است. با توجه به اهمیت خروج اضطراری برای تخلیه مسافران، اگر از شما خواسته شد تا از روی صندلی راحت تان در این ردیف بلند شوید و به جای دیگری بروید، ناراحت نشوید.

اگر قصد خرید بلیط هواپیما از ایرلاین های داخلی یا خارجی را دارید، می توانید به وسیله موتور جست و جوی پرواز خبرنگاران بلیط مقرون به صرفه هواپیما به مقصد مورد نظر خود را یافته و از فروشنده های معتبر تهیه کنید. استفاده از خبرنگاران باعث می گردد تا احتیاجی نباشد برای پیدا کردن برترین قیمت پروازهای داخلی یا خارجی، چندین سایت را آنالیز کنید و آخرین قیمت ها از آژانس های سرشناس را یک جا مشاهده کنید.