دلایل خشکی پوست که نمی دانید، آبرسان های خارجی بهترند یا ایرانی؟ - کلوب فارسی

به گزارش همشهری آنلاین، اگر پوست شما دچار پوسته و ترک شده است به خشکی پوست مبتلا هستید. خشکی و کم آبی پوست دلایل مختلف دارد، اما ممکن است شما جزو آن دسته از افرادی باشید که به صورت ژنتیکی پوست خشکی دارید. گاهی استفاده از آبرسان و مرطوب نماینده مناسب برای درمان خشکی و کم آبی پوست یاری نماینده هستند.

چه موقع باید از کرم آبرسان استفاده کنیم؟

سید مسعود داوودی متخصص پوست، مو و زیبایی در این باره گفت: کم آبی پوست را که تحت عنوان خشکی پوست می شناسیم به این واقعیت برمی گردد که سلول های طبیعی پوست بیمار نمی توانند آب معمولی را در پوست خود حفظ نمایند و در واقع آب به وسیله این نوع پوست ها تبخیر می گردد.

وی ادامه داد: گاهی این آب به خاطر تراوش از قسمت های زیرین پوست به سطح می رسد و از این طریق تبخیر و در نتیجه خشکی پوست اتفاق می افتد. در موارد خفیف به عنوان نمونه وقتی شخص استحمام می نماید بعد از شست وشو احساس کشیدگی یا سوزش و خارش در پوست می نماید.

این متخصص پوست، مو و زیبایی به موارد شدیدتر خشکی پوست نیز اشاره نمود و اضافه نمود: در موارد شدید حتی خشکی پوست به طرز واضحی قابل مشاهده است که معمولا به صورت شوره های خشک مانندی دیده می شوند؛ پوست ریزی به شکل کرکی که در سنجد یا سبوس گندم می بینیم، اتفاق می افتد. در حالت شدیدتر پوست شبیه گل های خشک شده و ترک خورده در بیابان ها است.

داوودی ادامه داد: بنابراین گاهی رعایت نکردن اصول صحیح شست و شو موقع استحمام در کنار افزایش سن خشکی پوست را در پی دارد، این در حالی است که حتی بعضی بچه ها هم به طور ذاتی پوستشان خشک است.

وی به بیماری هایی که خشکی پوست را در پی دارند نیز اشاره نمود و گفت: گاهی خشکی پوست به علت انواع بیماری ایجاد می گردد. مثلا افرادی که در زمینه هورمونی به ویژه در زمینه تیروئید مسائلی دارند، ممکن است دچار خشکی پوست شوند. بعضی نیز مسائل زمینه ای پوست دارند که موجب التهاب پوست می گردد؛ مانند افرادی که اگزمای اگزمای سرشتی یا درماتیت آتوپیک و بیماری پسوریازیس دارند. این افراد حتی اگر التهاب پوستی شان رفع گردد بازهم پوست شان خشک است.

تاثیر ژنتیک بر پوست

این متخصص پوست، مو و زیبایی گفت: اما در این میان بحث ژنتیک هم در خشکی پوست اهمیت بالایی دارد. بافت طبیعی پوست بعضی افراد به علت ازدواج های فامیلی و مسائل ژنتیکی تغییر شکل پیدا می نماید که می توان این تغییر شکل را از نظر خشکی به پوست درخت یا فلس ماهی و حیوانات دوزیست تشبیه کرد. این بیماری های ژنتیکی نیز انواع و اقسام دارد که خشکی شدید پوست نمونه شاخص آن است.

داوودی در پاسخ به این سوال که خشکی پوست چه تفاوتی با کم آبی پوست دارد؛ گفت: کم آبی همان خشکی پوست است. در خشکی پوست چربی طبیعی پوست کم است. وقتی این چربی کم باشد آب از لایه محافظی که روی پوست است بهتر تبخیر می گردد. پس خشکی پوست و کم آبی پوست دوچیز دنبال هم هستند نه جدا.

وی درباره اینکه آیا خوردن آب به اندازه زیاد می تواند کم آبی پوست را جبران کند نیز گفت: خوردن بیش از حد آب نمی تواند یاریی به خشکی پوست کند، حتی خوردن چربی بیش از حد. وجود چربی در پوست ذاتی است و با خوردن آب، غذا و نوشیدنی مشکلش حل نمی گردد. ولی کسانی که دچار کمبود شدید آب هستند به واسطه تعریق این اندازه آب کمتر و سبب خشکی پوست می گردد. یعنی دنباله کمبود آب بدن می تواند خشکی پوست باشد.

متخصص پوست، مو و زیبایی در پاسخ به این سوال که رطوبت و آب و هوای یک شهر و یک منطقه جغرافیایی می تواند در کم شدن خشکی پوست تاثیرگذار باشد، گفت: رطوبت بسیار موثر است. مانند مردمی که در منطقه شمال کشور زندگی می نمایند ممکن است کمتر دچار خشکی پوست باشند، زیرا هرچه رطوبت هوا بالاتر باشد تبخیر آب از پوست کمتر انجام می گردد و بنابراین رطوبت در پوست حفظ می گردد.

افرادی که در نقاط مرکزی ایران زندگی می نمایند به ویژه در فصل پاییز و زمستان که از وسایل گرمایشی استفاده می نمایند با هوای خشک تری روبرو هستند و در نتیجه برای خشکی پوست مستعدتر هستند؛ و این موضوع هم برای بزرگسالان و هم برای بچه ها صادق است.

داوودی ادامه داد: برای جبران این کمبود رطوبت توصیه می گردد در این فصول از دستگاه های بخور استفاده گردد. یا با گذاشتن ظرف آبی روی وسیله گرم نماینده رطوبت را بالا ببرند. بعلاوه بعد از استحمام با استفاده از کرم یا روغن مناسبی روی پوست رطوبت را حفظ نمایند.

مقایسه وازلین با آبرسان

وی در پاسخ به این سوال که چرا استفاده از انواع آبرسان نسبت به کرم های مرطوب نماینده ای که در گذشته وجود داشت رواج یافت، گفت: گلیسیرین، کرم های وازلین و... در گذشته کاربرد زیادی داشتند که از نظر تقسیم بندی تحت عنوان مواد نرم نماینده و چرب نماینده محسوب می شوند. این مواد سنتی مانع تبخیر آب می شوند و رطوبت را در پوست حفظ می نمایند، اما این مواد قدیمی خیلی چرب و چیلی هستند و فرض کنید اگر بخواهید چیزی بنویسید انگشت شما باقی می ماند. برای همین دیگر امروزه خیلی کاربرد ندارند.

داوودی اضافه نمود: ولی محتویات موادی که تحت عنوان مواد آبرسان و مرطوب نماینده تلقی می شوند ملکول هایی هستند که رطوبت را از محیط به خودشان مجذوب کننده می نمایند و این حس را به شما می دهند که پوست خود را با آب مرطوب نموده باشید؛ بنابراین حس خیسی و رطوب مطلوبی روی پوست ایجاد می نمایند.

برعکس کرم های سنتی که مواد نرم نماینده شان پوست را خیلی چرب می کرد. با این وجود کسانی که پوست بی نهایت خشک دارند و بر اثر خشکی پوستشان ترک دار می گردد از همان کرم های خیلی چرب سود بیشتری می برند. زیرا محتویاتشان موادی مانند وازلین، گلیسیرین و اوره است.

متخصص پوست، مو و زیبایی درباره اینکه آیا آبرسان روند پیری پوست را کند یا جلوگیری می نماید نیز گفت: این جور نیست که بتواند ضد پیری باشد. پوست خشک کمی پژمرده به نظر می رسد. مثلا شما یک سیب را در نظر بگیرید که در فضای خشک باشد پوست آن پلاسیده به نظر خواهد رسید، اما اگر همین سیب را در داخل آب غوطه ور کنیم پوست آن تازه تر به نظر می رسد.

از آنجایی که پوست خشک پژمرده و کدر به نظر می آید ما اگر احیانا آن را با آبرسانی کنیم پژمردگی رفع می گردد. پژمردگی ناشی از کم آبی پوست با پیری پوست فرق دارد، بنابراین با زدن آبرسان ها درست است که پوست شاداب تر به نظر می رسد، اما نمی گردد گفت درمان پیری پوست هستند. آبرسان ها ضد پیری نیستند.

تفاوت آبرسان های داخلی با خارجی

داوودی درباره کیفیت پوست آبرسان های داخلی اضافه نمود: تنوع خاصی در برند های ایرانی وجود دارد که بعضی از آن ها پا به پای برند های خارجی کیفیت بالایی دارند. اما اگر افرادی هم هوادار برند های خارجی هستند باید بدانند که با توجه به شرایط امروزه واردات برند های خارجی ممنوع است.

بعضی از این کرم ها هم که جسته گریخته وارد می شوند گاهی ممکن است تاریخ گذشته باشند یا احتمال تقلبی بودن آن ها هم هست. حتی زمانی که واردات این محصولات از دیگر کشور ها آزاد بود کشور وارد نماینده همان کرم ها را با کیفیت کمتری وارد می کرد و این محصولات کیفیت کشور مبدا را نداشتند.

منبع: همشهری آنلاین