خالق یکی از بهترین نقاشی های تاریخ
به گزارش کلوب فارسی، پس از رنسانس، شکوفایی هنر در اغلب نقاط اروپا ادامه پیدا کرد. اسپانیا در قرن هفدهم میلادی شاهد دوره ای از جان بخشی به خلاقیت بود که با عبارت عصر طلایی اسپانیا شناخته می گردد. از جمله تعداد زیادی از هنرمندان تاثیرگذار این دوره که بیشتر برای خلق پرتره های خیره کننده از افراد سلطنتی معروفیت دارد به دیه گو ولاسکز می توان اشاره نمود.
به گزارش ایسنا، دیه گو ولاسکز (Diego Velázquez) که به وسیله پادشاه فیلیپ چهارم اسپانیا استخدام شده بود، مأمور شد تا بیش از 30 پرتره از پادشاه را در طول زندگی خود بسازد. موقعیت او به عنوان یک نقاش دربار به این هنرمند فرصتی داد تا به اروپا سفر کند و هنر استادان قدیم نقاشی را ببیند و بعضی از معتبهترین افراد آن موقع را به تصویر بکشد. پرتره های او جزو بهترین هایی هستند که تا به امروز خلق شده اند و تأثیر ماندگاری بر هنرمندان آینده مانند مانه و پیکاسو داشته اند.
خودنگاره اثر دیه گو ولاسکز سال 1640
دیه گو ولاسکز یکی از هنرمندان مهم اسپانیا و یکی از نقاشان برجسته عصر طلایی اسپانیا بود. این هنرمند که متولد سویل بود از همان دوران کودکی استعداد هنری خود را نشان داد. در سال 1622 میلادی، نقاش محبوب دربار پادشاه فیلیپه چهارم درگذشت و به ولاسکز که در آن موقع به نام و رسمی رسیده بود، دستور داده شد که برای ورود به دربار اقدام کند و پرتره خلق کند. بعد ها این هنرمند جوان در سال 1624 میلادی به مادرید نقل مکان کرد و به نقاش رسمی دربار تبدیل شد و نخستین سنگ بنای فعالیت طولانی خود به عنوان نقاش دودمان هابسبورگ و سایر افراد صاحب قدرت را بنا نهاد.
فیلیپه چهارم در لباس قهوه ای و نقره ای اثر دیه گو ولاسکز
پادشاه فیلیپه چهارم که به حمایت از هنر معروفیت داشت، در زمانی که ولاسکز به خدمت به سلطنت مشغول شد با این هنرمند تقریبا همسن بود و این دو ارتباط محبت آمیز ای را شکل دادند. اغلب نخستین سفارشات ولاسکز پرتره های پادشاه بودند.
شاهزاده بالتازار کارلوس آستوریاس و کوتوله اثر دیه گو ولاسکز
بعد ها زمانی که شاهزاده بالتازار کارلوس آستوریاس پسر فیلیپه چهارم به دنیا آمد، ولاسکز این ولیعهد را تا زمان درگذشتش در سال 1646 میلادی در مجموعه ای از پرتره ها به تصویر کشید. این نقاش اسپانیایی بعلاوه تصویر همسر اول و دوم و سایر بچه ها او را نقاشی کرد. تمام این آثار هنری نشانگر مهارت بالای این نقاش در استفاده از تضاد تاریکی و نور و توجه نشان دادن به جزئیات است. ولاسکز می خواست سوژه هایش را درست همانطوری نقاشی کند که آن ها را می دید.
ولاسکز علاوه بر پرتره های متعددی که از اعضای خاندان سلطنتی خلق کرد، تصاویر افرادی دیگری در دربار فیلیپه و بیرون از آن را نیز نقاشی کرد. از جمله دیگر سوژه های نقاشی های او به سربازان و شاعران می توان اشاره نمود.
پرتره خوان دی پارجا اثر دیه گو ولاسکز
در جریان یکی از سفر های این هنرمند به ایتالیا، مامور شد که پرتره ای از اینوسنت دهم را نقاشی کند. ولاسکز با کشیدن پرتره ای از دستیارش خوان دی پارجا (Juan de Pareja) - اسپانیایی که در بردگی به جهان آمده بود ـ برای این کار آماده شد. این تابلو، ضربات قلم مو های سبک امپرسیونیستی را که ولاسکز در پرتره پاپ نیز پیاده نموده است و بعلاوه یک پالت رنگ محدود را نشان می دهد. چند سال بعد، ولاسکز دستیارش را آزاد کرد و او یک هنرمند مستقل شد.
پرتره پاپ اینوسنت دهم اثر دیه گو ولاسکز
ولاسکز به این معروفیت داشت که سوژه ها را مطابق واقعیت و فارغ از اغراق به تصویر می کشد. در نهایت پرتره پاپ به میزان ای به واقعیت نزدیک بود که بسیاری از مورخان از آن به عنوان یکی از بهترین پرتره های تاریخ یاد نموده اند.
بعد ها فرانسیس بیکن، نقاش نامدار ایرلندی- بریتانیایی تابلو نقاشی را با الهام از این نقاشی و با عنوان درآمدی بر پرتره پاپ اینوسنت دهم اثر ولاسکز خلق کرد.
ولاسکز پس از 30 سال فعالیت به عنوان نقاش سلطنتی، به هنرمندی در دربار اسپانیا تبدیل شد که پرتره تمام اعضای سلطنتی را خلق نموده است. زمانی که فیلیپه چهارم با ماریانای اتریش ازدواج کرد، این هنرمند مامور شد که پرتره عظیمی از دختر آن ها یعنی مارگارت ترزا خلق کند تا در دفتر خصوصی پادشاه به نمایش گذاشته گردد.
ندیمه ها اثر دیه گو ولاسکز
این تابلو نقاشی بزرگ که ندیمه ها نام دارد، شاهزاده 5ساله را در پیراهنی سفید رنگ و به همراه ندیمه هایش به تصویر می کشد. در سمت راست نقاشی دو انسان کوتاه و یک سگ ماستیف دیده می گردد. در سمت چپ نقاشی نیز ولاسکز را می بینیم که حین نقاشی کردن به مخاطب نگاه می نماید. علاوه بر این در پس زمینه نقاشی افراد دیگری نیز به چشم می خورند. ولاسکز در آینه ای که بر روی دیوار اتاق نصب شده است نیز پرتره پادشاه فیلیپه چهارم و ملکه را نقاشی نموده است.
ترکیب مبهم این نقاشی سوالات بسیاری را در فکر بیننده به وجود می آورد. از این رو ندیمه ها یکی از تابلو های نقاشی به شمار می رود که در بین تابلو های نقاشی غربی به طور گسترده مورد آنالیز و تحقیق قرار گرفته است. نکته ای که درباره این نقاشی وجود دارد آن است که با وجود حضور دختربچه و والدین سطلنتی او در نقاشی، این اثر یک تابلو نقاشی سلطنتی نیست. پرتره های سلطنتی به طور معمول رسمی هستند و سوژه های آن ها به صورت انفرادی به تصویر کشیده می شوند. اما در این نقاشی ندیمه ها در کنار شاهدخت کوچک قرار دارند.
این تابلو نقاشی بیشتر شبیه به یک نقاشی از پشت صحنه یک دربار اسپانیایی است. نکته قابل توجه دیگر درباره نقاشی حضور خود ولاسکز در نقاشی است. اینکه ولاسکز خود را نیز در نقاشی ندیمه ها به تصویر کشید را می توان یک حرکت جسورانه در نظر گرفت.
ندیمه ها از این رو پیچیده ترین نقاشی است که ولاسکز خلق نموده است و در آن نهایت مهارت خود را به نمایش می گذارد.
ولاسکز به رغم اینکه یکی از برجسته ترین چهره های جنبش باروک بود، سبک منحصربفردی را پیش گرفت که در ضربات رسای قلم مو، پالت رنگ محدود و نور زیبا ریشه داشت. او توانست واقعیت درونی و بیرونی بسیاری از موضوعات مختلف خود را به تصویر بکشد و ستایش هنردوستان را در سراسر اروپا به دست آورد.
ولاسکز تاثیر پررنگی از خود بر تاریخ هنر به ویژه بر آثار هنری ادوار مانه، پابلو پیکاسو و سالوادور دالی به جای گذاشت. ندیمه ها که شاهکار او شناخته می گردد به عنوان یکی از بهترین تابلو های نقاشی تاریخ محسوب می گردد.
منبع: فرارو