تصویر شگفت انگیر هابل از دو کهکشان در حال برخورد! - کلوب فارسی

به گزارش خبرنگاران، این تصویر شگفت انگیز مربوط به دو کهکشان است که در فاصله تقریباً 215 میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی حوت قرار دارند. ناسا در توضیح این تصویر می گوید؛ به نظر می رسد که این دو کهکشان در حال فرو رفتن در یکدیگر هستند، اما واقعیت این است که این دو از یکدیگر فاصله زیادی دارند. کهکشان مارپیچی اصلی و بزرگتر موجود در تصویر NGC 105 نام دارد که به نظر می رسد در حال لمس کرده لبه کهکشان همسایه خود است. با این حال آژانس فضایی ایالات متحده توضیح می دهد که این خطای دید فقط مربوط به زاویه دید در عکس است.

ان جی سی 105، یک کهکشان مارپیچی با قدر ظاهری 14.1 است که در صورت فلکی ماهی قرار گرفته است. این کهکشان برای اولین بار در سال 1884 از طریق ادوارد استفان، ستاره شناس فرانسوی کشف شد، اما اطلاعات زیادی در مورد همسایه دراز آن تا کنون در دسترس نبوده است. برای گرفتن این تصویر، تیم هابل از مجموعه وسیعی از میزان گیری های موجود در این تلسکوپ برای بررسی کهکشان های مجاور که شامل دو پدیده نجومی شگفت انگیز است استفاده کردند.

این دو پدیده عبارتند از ستارگان متغیر قیفاوئی که به عنوان ستاره های تپنده نیز شناخته می شوند و دیگری انفجار های ابرنواختری فاجعه آمیز که پس از مرگ یک ستاره بزرگ اتفاق می افتد. اما چرا این پدیده ها اهمیت دارند؟ آن ها به ستاره شناسان کمک می کنند فاصله بین اجرام مختلف کیهانی را میزان گیری کنند که این منجر به درک بهتری از چگونگی انبساط جهان می شود. به عبارت دیگر این تصاویر هابل می تواند ما را به درک درستی از جهان پیرامون ما از جمله چگونگی شکل گیری کیهان، عمر آن و و فرآیند تغییر در آن برساند. چنین آگاهی هایی همچنین ما را قادر می سازد تا همسایه ناشناخته NGC 105 را نیز بهتر بشناسیم.

تلسکوپ فضایی هابل که برنامه مشترک ناسا و سازمان فضایی اروپا محسوب می شود، در سال 1990 از طریق شاتل دیسکاوری به فضا پرتاب شد و در مدار گردش قرار گرفت. این تلسکوپ به دلیل دید بدون مانع خود از جهان، تا به امروز بیش از 1.3 میلیون رصد انجام داده است. برخی معتقدند که هابل مهم ترین ابزار ساخته شده در کل تاریخ علم است که داده های آن تا سال 2019 منجر به نگارش تقریباً هزار مقاله علمی شده است. برای مثال تا قبل از پرتاپ این تلسکوپ فضایی، عمر دقیق کیهان برای دانشمندان ناشناخته بود، اما بررسی ستاره های تپنده از طریق هابل این محدوده را کوچک کرد و حالا به دقت می دانیم که جهان 13.8 میلیارد سال پیشینه دارد.

با این حال باید توجه داشت که این تصاویر مجذوب کننده که از طریق هابل گرفته می شود، در اصل رنگی نیستند. به عبارت دیگر، گرفتن عکس های رنگی با تلسکوپ فضایی هابل بسیار پیچیده تر از گرفتن این عکس ها با دوربین معمولی است. نخستین تفاوت آن است که هابل هرگز از فیلم رنگی استفاده نمی کند، بلکه با استفاده از آشکارساز های الکترونیکی خود نور را از فضا گردآوری و ثبت می کند. این آشکارساز ها عکس های کیهانی را به صورت رنگی تولید نمی کنند و عکس ها در مرحله نخست سیاه و سفید هستند. عکس های نهایی از ترکیب چند عکس سیاه و سفید که رنگ آن ها در زمان پردازش به آن ها اضافه شده است به وجود می آیند.

به هر حال، هابل با بیش از 30 سال خدمت، اکنون در حال پیر شدن است و ناسا و شرکای بین المللی آن قصد دارند آن را با تلسکوپ فضایی جیمز وب جایگزین کنند. این تلسکوپ در طی سی سال گذشته بسکمک از پایه های دانش ما درباره کیهان را شکل داده و نقش چشمگیری در شناخت پیرامون ما داشته و بی شک خداحافظی با ان دست کم برای سازندگان آن و ستاره شناسان می تواند دردناک باشد، اما تلسکوپ تازه و 10 میلیارد دلاری جیمز وب که بسیار پیشرفته تر از این تلسکوپ است، احتمالاً نخواهد گذاشت که جای خالی هابل را احساس کنیم.

منبع: gadgets

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران